Merbau.
Merbau (Intsia bijuga) – drewno merbau pozyskiwane jest z dwóch gatunków drzew- Intsia bijuga (Colebr.) Kuntze i l. palembianca Miq. Drzewa merbau wystepują w klimacie równikowym, wybitnie wilgotnym, przede wszystkim w lasach tropikalnych Oceanii i południowo- wschodniej Azji (Mianmar, Tajlandia- część południowa, Wietnam, Malezja, Półwysep Malajski, stany Sarawak, Sabach oraz Kalimantan na wyspie Borneo, Indonezja- Sumatra, Sulawesi, Moluki i Irian Zachodni, Filipiny, Nowa Gwinea oraz wyspy Salomona). Rośliny te dorastają do 40-45 m wysokości, a ich pnie pokrywa szara, łuszcząca się kora ( w miejscach złuszczeń jest szarobrązowa do jasnobrązowo czerwonej), o grubości około 1 cm. Pień o średnicy dochodzącej do 70-150 cm, a czasem i większej, jest często pozbawiony gałęzi do wysokości 5-10m. Świeżo przetarte drewno merbau ma dość charakterystyczny ziemisty zapach. Cechą charakterystyczną drewna merbau jest to, że niektóre z naczyń wypełnione są żółtym, połyskującym pyłem, który pod przezroczystymi powłokami malarsko- lakierniczymi do złudzenia przypomina złote inkrustacje w kształcie drobnych pasemek. Innym elementem urozmaicającym rysunek tego drewna jest obecność dosyć wąskich, jednorodnych promieni drzewnych. W Polsce stosuje się go do produkcji podłóg, blatów, schodów oraz w meblarstwie, a także w stolarstwie artystycznym. Dość nietypowym zastosowaniem jest wyrób z niego rękojeści i łoża broni palnej (głównie myśliwskiej i sportowej) oraz instrumentów muzycznych.
pl
